Ontwikkeling van toerisme in China
China is een land met eeuwenoude reistradities. Zo werd de Zijderoute (link Zijderoute, Geschiedenis) eeuwenlang gebruikt om handelswaar te verkopen, niet alleen in China maar ook ver daarbuiten, en daarmee was het de belangrijkste verbinding tussen oost en west. Maar niet alleen voor de handel werd er gereisd. Zo zorgde de verspreiding van het Boeddhisme in de eerste en tweede eeuw na Christus voor een groep bedevaarders. En keizers reisden om van de natuur te leren, of om ‘vakantie’ te vieren in bijvoorbeeld het zomerpaleis. Ook was reizen voor de rijken een bron van vermaak. Ten tijde van Mao Zedong (link Mao Zedong, Rood China) werd reizen echter beschouwd als iets gevaarlijks. Reizigers konden wel eens een spion zijn en het verlangen om naar het buitenland te gaan, werd gezien als landverraad. Vrijetijdsbesteding werd beschouwd als een burgerlijke activiteit en daarom verboden. China was afgesloten van de buitenwereld. Tot de jaren 80 van de vorige eeuw was het vrijwel onmogelijk voor Chinezen om te reizen buiten het systeem waar je stond geregistreerd. Dit systeem wordt hukou genoemd.
Bij het aantreden van Deng Xiaoping in 1978 slaat China een nieuwe economische koers in, de zogeheten Open Deur Politiek. Het contact met het buitenland werd niet meer tot een minimum beperkt, maar vanwege de handel juist aangemoedigd. Sindsdien is de handel met het buitenland sterk gegroeid en maakt China een enorme economische groei door. Grote aantallen buitenlandse studenten en toeristen kwamen naar China, en steeds meer Chinezen gingen naar het buitenland voor studie en werk. Ook de middenklasse is sindsdien erg gegroeid, en die wil ook op reis. Door de opmars van de Chinese middenklasse, heeft de regering de internationale beperkingen op reizen vereenvoudigd. In 1997 werd reizen naar ADS-landen (Approved Destination Status) als vrijetijdsbesteding erkend en toegestaan. Pas in 2004 kwamen Nederland en andere Schengenlanden op die lijst erbij, en hierdoor werd het gemakkelijker om een visum voor deze landen te krijgen. Sinds 2009 moedigt de Chinese regering het toerisme naar het buitenland erg aan. Dit geldt echter niet voor zakenreizen, om corruptie en verspilling van overheidsgeld te voorkomen. Tegenwoordig zijn er maar weinig bestemmingen die Chinezen niet mogen bezoeken. In 2018 waren er wereldwijd zo’n 150 miljoen Chinese toeristen, zij gaven ruim 217 miljard euro buiten China uit. Wereldwijd groeit het toerisme jaarlijks met ruim tien procent (uitgezonderd het jaar 2020, vanwege de coronacrisis).